کدورت سنج مدل 2100Q

 کدورت سنج چیست؟

کدورت سنج Turbiditymeter به دستگاهی گفته می شود که به روش اپتیکی(انعکاس نور توسط ذرات معلق) مقدار کدورت محلولها را اندازه گیری می کند. یک خاصیت فیزیکی نمونه که باعث می شود نور تابیده شده به نمونه متفرق شده و یا جذب شود ولی عبور نکند. به عبارتی کدورت باعث پراکندگی یا جذب نور در حین عبور آن بر روی یک خط مستقیم در آب می شود. در اصطلاحات فیزیکی ، کدورت متناسب با ذرات پراکنده با اندازه های مختلف یا جذب شدن نور، می باشد که به محیط مورد بحث، ظاهری مات و ابری می دهد، ظاهر تیره و ابری مانند در آب که از طریق ذرات معلق موجود در آن ایجاد می شود کدورت یا تیرگی نامیده می شود. کدورت معیاری برای برنامه های تهیه، تأمین و توزیع آب آشامیدنی است. پدیده ای است که میزان زلال بودن یا شفافیت آب را مشخص می کند. هنگامی که پراکندگی ایجاد شده ناشی از حضور مواد معلق در نمونه باشد (نه ناشی از رنگ و ...)، کدورت مقدار واقعی خود را نشان می دهد. از آنجا که جذب و تفرق نور تحت تأثیر اندازه و خواص سطحی مواد معلق قرار می گیرد، کدورت یک اندازه گیری کمی مستقیم از ذرات معلق جامد نمی تواند به حساب آید .برای مثال یک ذره کوچک در داخل یک لیوان آب در واقع هیچ گونه کدورتی ایجاد نمی کند. اگر این ذره به هزاران ذره کوچکتر با اندازه های کلوئیدی شکسته شود یا وجود آنکه جرم جامدات تغییری نکرده است، اما کدورت به میزانی می رسد که قابل اندازه گیری است. زمانی که آب کدر در یک محفظه شفاف و کوچک نظیر یک سوراخ در معرض نور قرار می گیرد، یک تیرگی یا رنگ شیری به چشم می خورد.

مواد کلوییدی، کدوریت Turbidity (کدر بودن) نمونه را تشکیل می دهند. کدوریت اندازه گیری ذرات معلق و حل نشده درمایعات یا اندازه گیری میزان شفافیت نمونه می باشد، این کار به این صورت است که میزان نور پراکنده شده توسط اجزای معلق را در یک نمونه ی به حالت مایع اندازه می گیرند یک کدورت سنج از یک منبع نوری، عدسی های متمرکز کننده برای مستقیم سازی پرتوی نور از میان نمونه، تشکیل شده است. یک آشکار ساز فوتو الکتریک که در زاویه ی 90 درجه ای به نسبت پرتوی نور قرار داده می شود تا مقدار نور پراکنده شده را اندازه گیری کند و همچنین یک تله نوری نیز جلوی آشکار سازی هرگونه نوری که قبلا از نمونه عبور کرده است را میگیرد تا خطایی در نتایج به دست نیاید. کدورت سنج ها پرتو های نور (خطوط زرد) را به درون نمونه (آبی) که حاوی ذرات (نقطه های سیاه) است، می فرستند. این ذرات انرژی این نور را جذب و در تمامی جهات می تابانند. شیوه ای که بواسطه ی آن این دو با هم در ارتباط هستند بستگی به اندازه، شکل و ترکیب ذرات، طول موج پرتوی نور و شاخص انکسار نمونه دارد. شاخص انکسار ذرات باید متفاوت با مایع معلق کننده باشند. همانطور که این تفاوت افزایش پیدا می کند، عمل پراکنده کردن نور شدید تر می شود. کدورت سنج های نسبتی و غیر نسبتی، دارای طراحی مشابهی هستند. کدورت سنج غیر نسبتی تنها دارای یک آشکار ساز در زاویه ی 90 درجه ای با پرتوی نور است در حالیکه کدورت سنج نسبتی دارای دو آشکار ساز اضافی در زوایای متناوب است. هرجه شدت نور پراکنده شده در زاویه ٩٠درجه مسیر نور برخورد کننده incident بیشتر باشد، کدورت بالاتر است، حباب هوا، رنگ، شیشه آلات کثیف از جمله عوامل تداخل کننده می باشند.